നാഗസാക്കി.

ലോകത്തെ എന്നത്തേയും വലിയ ഭീകാരാക്രമണത്തിന് ഇന്നേക്ക് 75വയസ്!!

      രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധത്തിന് നേരത്തെ തന്നെ അന്ത്യം കുറിക്കാൻ ശ്രമിച്ച യുഎസ് പ്രസിഡന്റ് ഹാരി ട്രൂമാൻ ജാപ്പനീസ് നഗരമായ ഹിരോഷിമയിൽ  അണുബോംബ് ഇടാനുള്ള നിർണായക തീരുമാനം എടുത്തു 1945 ഓഗസ്റ്റ് ആറിന്. അണുബോംബിന്‍റെ നശീകരണ ശേഷി പരീക്ഷിക്കുക എന്നതും ഈ ദൌത്യത്തിന്റെ കാതലാണ്. ലിറ്റിൽബോയ് എന്ന  ഓമനപ്പേര് വിളിച്ച ഈ അണുബോംബ് ജപ്പാൻ നഗരങ്ങളിൽ തീതുപ്പുകയും ലക്ഷക്കണക്കിന് മനുഷ്യരുടെ ജീവനെടുക്കുകയും ചെയ്തു. അനന്തരം രണ്ടാം ലോക മഹായുദ്ധം അവസാനിപ്പിച്ച് 1945 ഓഗസ്റ്റ് 15ന് ജാപ്പനീസ് ചക്രവർത്തി ഹിരോഹിറ്റോ നിരുപാധികമായ കീഴടങ്ങലും പ്രഖ്യാപിച്ചു!

എനോള ഗേ ഹിരോഷിമയിലേക്ക് പോകുന്നു.

1945 ഓഗസ്റ്റ് 6 തിങ്കളാഴ്ച പുലർച്ചെ 2: 45 ന് ജപ്പാനിൽ നിന്ന് 1,500 മൈൽ തെക്ക് മരിയാനാസിലെ നോർത്ത് പസഫിക് ദ്വീപായ ടിനിയനിൽ നിന്ന് ബി -29 ബോംബർ വിമാനം പറന്നുയർന്നു. ഈ രഹസ്യ ദൗത്യം സുഗമമായി നടക്കുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ 12 അംഗ സംഘം വിമാനത്തിലുണ്ടായിരുന്നു.

പൈലറ്റ് കേണൽ പോൾ ടിബറ്റ്സ്, ബി -29 വിമാനത്തിന് എനോള ഗേ എന്ന് വിളിപ്പേരു നൽകി. ടേക്ക് ഓഫ് ചെയ്യുന്നതിന് തൊട്ടുമുമ്പ്, വിമാനത്തിന്റെ വിളിപ്പേര് അതിന്റെ വശത്ത് വരച്ചിരുന്നു.

509-ാമത് കോമ്പോസിറ്റ് ഗ്രൂപ്പിന്റെ ഭാഗമായ ബി -29 സൂപ്പർഫോർട്ടസ് (വിമാനം 44-86292) ആയിരുന്നു എനോള ഗേ. ഒരു ആറ്റോമിക് ബോംബ് വഹിക്കുന്നതിനായി എനോള ഗേയെ നന്നായി പരിഷ്‌ക്കരിച്ചിരുന്നു. പുതിയ പ്രൊപ്പല്ലറുകൾ, ശക്തമായ എഞ്ചിനുകൾ, വേഗത്തിൽ തുറക്കുന്ന ബോംബ് ബേ വാതിലുകൾ മുതലായവ.

ക്യാമറകളും വിവിധ അളവെടുക്കൽ ഉപകരണങ്ങളും വഹിച്ച മറ്റ് രണ്ട് വുമാന ചാവേറുകളാണ് എനോള ഗേയുടെ അകമ്പടിക്ക് പോയത്.  കാലാവസ്ഥയെക്കുറിച്ചും മറ്റുകാര്യങ്ങളെ കുറിച്ചും അറിയുന്നതിന് മറ്റ് മൂന്ന് വിമാനങ്ങൾ നേരത്തെ പുറപ്പെട്ടിരുന്നു.

ലിറ്റിൽ ബോയ് എന്നറിയപ്പെടുന്ന ആറ്റോമിക് ബോംബ്.

വിമാനത്തിന്റെ സീലിംഗിലെ ഒരു കൊളുത്തിൽ, "ലിറ്റിൽ ബോയ്" എന്ന പത്ത് അടി നീളമുളള അണുബോംബ് തൂക്കി. 

മൻഹാട്ടൻ പദ്ധതിയുടെ ആയുധ ഡിവിഷൻ തലവനും ബോംബ് വുകസനത്തിൽ പങ്കാളിയുമായ നേവി ക്യാപ്റ്റൻ വില്യം എസ് പാഴ്സൺസന് ആണ് ബോംബ് പ്രയോഗത്തിന്‍റെ ചുമതലക്കാരൻ. 

കൃത്യം നിർവ്വഹണത്തിന്റെ ഏകദേശം 15 മിനിറ്റ് (പുലർച്ചെ 3:00) മുമ്പേ പാർസൺസ് അണുബോംബ് പ്രയോഗക്ഷമമാക്കാൻ തുടങ്ങി. ആ സമയത്ത് അദ്ധേഹം ചിന്തിച്ചത് "ഏതാനും നിമിഷങ്ങൾക്കകം ജപ്പാൻ നഗരങ്ങൾ കത്തി വെണ്ണീരാകുമെന്നും അതിനുളള സാധനമാണ് താൻ തയ്യാറാക്കുന്നതെന്നും എനിക്കറിയാം. പക്ഷേ അതിനെക്കുറിച്ച് അലോചിച്ച് ഞാൻ വികാരദീനനകെരണ്ടതില്ലെന്നും തന്റെ രാജ്യമേൽപ്പിച്ച ദൌത്യം താൻ നിർവ്വഹിക്കുക മാത്രമേ ചെയ്യുന്നുളളൂ" എന്നുമാണ്. 

യുറേനിയത്തിന്റെ റേഡിയോ ആക്ടീവ് ഐസോടോപ്പായ യുറേനിയം -235 ഉപയോഗിച്ചാണ് ലിറ്റിൽ ബോയ് സൃഷ്ടിച്ചത്. 2 ബില്യൺ ഡോളർ ചിലവഴിച്ച ഗവേഷണത്തിന്റെ  ഫലമായ ഈ യുറേനിയം -235 ആറ്റോമിക് ബോംബ് ഒരിക്കലും പരീക്ഷിച്ചിരുന്നില്ല; ഒരു അണുബോംബും വിമാനത്തിൽ നിന്ന് വർഷിച്ചിട്ടും ഇല്ലായിരുന്നു.

അത്കൊണ്ട് തന്നെ ബോംബ് തകരാറിലായാൽ മുഖം രക്ഷിക്കാനായി ചില ശാസ്ത്രജ്ഞരും രാഷ്ട്രീയക്കാരും ബോംബാക്രമണത്തെക്കുറിച്ച് ജപ്പാന് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകാതിരിക്കാനും പ്രത്യേകം  ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു.

ഹിരോഷിമ, കൊകുര, നാഗസാക്കി, നിഗാറ്റ (യുദ്ധ സെക്രട്ടറി ഹെൻ‌റി എൽ. സ്റ്റിംസൺ പട്ടികയിൽ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്യുന്നതുവരെ ക്യോട്ടോ ആയിരുന്നു ആദ്യത്തെ ലക്ഷ്യസ്ഥാനം) പ്രധാന ലക്ഷ്യ സ്ഥാനങ്ങള്‍. ആദ്യത്തെ  ബോംബ് സ്ഫോടനം നടന്നു കഴിഞ്ഞാല്‍ അതിന്റ അപാരമായ സംഹാരശക്തി   അന്താരാഷ്ട്രതലത്തിൽ അംഗീകരിക്കപ്പെടേണ്ടതിന്റെ പ്രാധാന്യം കുറഞ്ഞ് പോകരുതെന്ന് ടാർഗെറ്റ് കമ്മിറ്റി ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.

1945 ഓഗസ്റ്റ് 6 ന് ആദ്യത്തെ  ടാർജറ്റിനായി തിരഞ്ഞെടുത്ത  ഹിരോഷിമയിൽ വ്യക്തമായ തെളിഞ്ഞ കാലാവസ്ഥ ആയിരുന്നു. ജപ്പാന്റെ പ്രാദേശിക സമയമായ രാവിലെ 8: 15 ന് എനോള ഗേയുടെ വാതിൽ തുറന്ന് "ലിറ്റിൽ ബോയ്" വർഷിച്ചു. ബോംബ് നഗരത്തിന് 1,900 അടി ഉയരത്തിൽ പൊട്ടിത്തെറിക്കുകയും ലക്ഷ്യമായ ഐയോയി പാലം ഏകദേശം 800 അടി തകരുകയും ചെയ്തു.

ഹിരോഷിമയിലെ സ്ഫോടനം

 ടെയിൽ ഗണ്ണറായ സ്റ്റാഫ് സർജന്റ് ജോർജ്ജ് കാരോൺ താൻ കണ്ടത് വിവരിച്ചത് ഇങ്ങനെയാണ്. "മഷ്റൂം മേഘം തന്നെ ഒരു മനോഹരമായ കാഴ്ചയായിരുന്നു. ധൂമനൂൽ ചാരനിറത്തിലുള്ള പുകയുടെ ഒരു കുമിള, അതിൽ ചുവന്ന കോർ ഉള്ളതായും ഉള്ളിൽ എല്ലാം കത്തുന്നതായും  കാണാൻ കഴിയും. ഒരു നഗരം മുഴുവൻ ഉൾക്കൊള്ളുന്ന ലാവ അല്ലെങ്കിൽ മോളാസുകൾ പോലെയാണ് ഇത് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്. മേഘം 40,000 അടി ഉയരത്തിൽ എത്തിയിരിക്കുന്നതായാണ് കണക്കാക്കിയിരിക്കുന്നത്."

കോ-പൈലറ്റ് ക്യാപ്റ്റൻ റോബർട്ട് ലൂയിസ് ഇങ്ങനെ പ്രസ്താവിച്ചു, "രണ്ട് മിനിറ്റ് മുമ്പ് ഞങ്ങൾ ഒരു വ്യക്തമായ നഗരം കണ്ട സ്ഥലത്ത്, ഞങ്ങൾക്ക് പിന്നീട് നഗരം കാണാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പർവതത്തിന്റെ വശങ്ങളിൽ പുകയും തീയും ഇഴഞ്ഞു നീങ്ങുന്നതാണ് ഞങ്ങൾക്ക് കാണാൻ കഴിഞ്ഞത്"

മൂന്നിൽ രണ്ട് ഹിരോഷിമയും നശിപ്പിക്കപ്പെട്ടു. സ്‌ഫോടനം നടന്ന് മൂന്ന് മൈലിനുള്ളിൽ 90,000 കെട്ടിടങ്ങളിൽ 60,000 എണ്ണം തകർക്കപ്പെട്ടു. മേൽക്കൂരയിലര ഓടുകൾ ഒന്നിച്ച് ഉരുകിയിരുന്നു. കെട്ടിടങ്ങളിലും മറ്റ് ഹാർഡ് പ്രതലങ്ങളിലും ഷാഡോകൾ പതിച്ചിട്ടുണ്ട്. ലോഹവും കല്ലുകളും ഉരുകിയിരുന്നു!!

മറ്റ് ബോംബിംഗ് റെയ്ഡുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഈ റെയ്ഡിന്റെ ലക്ഷ്യം ഒരു സൈനിക ഇൻസ്റ്റാളേഷനായിരുന്നില്ല, മറിച്ച് ഒരു നഗരം മുഴുവൻ ആയിരുന്നു. ഹിരോഷിമയിൽ പൊട്ടിത്തെറിച്ച അണുബോംബ് സൈനികർക്ക് പുറമേ സിവിലിയൻ സ്ത്രീകളെയും കുട്ടികളെയും പുരുഷന്മാരേയും പക്ഷിമൃഗാദികളേയും കൊന്നു.

ഹിരോഷിമയിലെ ജനസംഖ്യ 350,000 ആയാണ് കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നത്. സ്ഫോടനത്തിൽ 70,000 പേർ തൽക്ഷണം മരിച്ചു, 70,000 പേർ വികിരണം മൂലം അഞ്ച് വർഷത്തിനുള്ളിലും.

അതിജീവിച്ച ഒരാൾ ആളുകൾക്ക് സംഭവിച്ച നാശത്തെക്കുറിച്ച് വിവരിച്ചതിങ്ങനെയാണ്-

"പൊള്ളലേറ്റ ചർമ്മം മുഴുവൻ കറുത്തതായിരുന്നു. അവരുടെ തലമുടി കത്തിക്കരിഞ്ഞതിനാൻ അവർക്ക് മുടിയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഒറ്റനോട്ടത്തിൽ നിങ്ങൾ അവരെ മുന്നിൽ നിന്നോ പിന്നിൽ നിന്നോ നോക്കുകയാണോ എന്ന് പറയാൻ കഴിയില്ല. അവരുടെ  കൈകത്തലം ഞെട്ടറ്റിരുന്നു. തൊലി അവരുടെ കൈകളിൽ മാത്രമല്ല, അവരുടെ മുഖത്തും ശരീരത്തിലും  തൂങ്ങിക്കിടക്കുന്നു. ഞാൻ എവിടെ പോയാലും ഇത്തരം ആളുകളെ കണ്ടുമുട്ടി. അവരിൽ പലരും റോഡരികിൽ മരിച്ചു വീണു. അവ ഇപ്പോഴും എന്റെ മനസ്സിൽ ചിത്രീകരിക്കാൻ കഴിയും. നടക്കുന്ന പ്രേതങ്ങളെപ്പോലെ!!

നാഗസാകി.

ഹിരോഷിമയിലെ നാശനഷ്ടങ്ങൾ മനസ്സിലാക്കാൻ ജപ്പാനിലെ ജനങ്ങൾ ശ്രമിക്കുമ്പോൾ, അമേരിക്ക രണ്ടാമത്തെ ബോംബിംഗ് ദൗത്യത്തിനായി സജ്ജരാകുകയായിരുന്നു.

1945 ഓഗസ്റ്റ് 9 ന്, ഹിരോഷിമയിൽ ബോംബാക്രമണം നടന്ന് മൂന്ന് ദിവസത്തിന് ശേഷമാണ് ബോക്സ് കാർ എന്ന മറ്റൊരു ബി -29 വിമാനം പുലർച്ചെ 3:49ന് ടിനിയനിൽ നിന്ന് പുറപ്പെട്ടത്.

ഈ ബോംബിംഗ് പുറപ്പാടിന്‍റെ  ആദ്യ ചോയ്‌സ് ലക്ഷ്യം കൊകുരയായിരുന്നു. കാഴ്ചയിലെ അവ്യക്ത കാരണം കൊകുരയെ മറികടന്നത് രണ്ടാമത്തെ ലക്ഷ്യത്തിലേക്ക് നീങ്ങുകയായിരുന്നു. രാവിലെ 11:02 ന് "ഫാറ്റ് മാൻ" എന്ന അണുബോംബ് നാഗസാക്കിക്ക് മുകളിൽ പതിച്ചു. നഗരത്തിന് മുകളിൽ 1,650 അടി ഉയരത്തിലാണ് അണുബോംബ് പൊട്ടിത്തെറിച്ചത്.

നാഗസാകിയുടെ ഏകദേശം 40 ശതമാനം നശിച്ചു. ഭാഗ്യവശാൽ നാഗസാക്കിയിൽ താമസിക്കുന്ന നിരവധി സാധാരണക്കാർക്ക്, ഈ അണുബോംബ് ഹിരോഷിമയിൽ പൊട്ടിത്തെറിച്ചതിനേക്കാൾ ശക്തമാണെന്ന് കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരുന്നുവെങ്കിലും, നാഗസാക്കിയിലെ ഭൂപ്രദേശം ബോംബിങ്ങിൽ കേടുപാടുകൾ സംഭവിക്കുന്നതിൽ നിന്നും തടഞ്ഞിരുന്നെങ്കിലും നശീകരണം വലുത് തന്നെയായിരുന്നു. 270,000 ജനസംഖ്യയുണ്ടായിരുന്നതിൽ  ഏകദേശം 40,000 ആളുകൾ ഉടനടി മരിക്കുകയും 30,000 പേർ ആ വർഷം അവസാനത്തോടെ മരിക്കുകയും ചെയ്തു. പിന്നേയും അനേക മനുഷ്യർ ജനതിക വൈകല്യം കാരണം വികലാംഗരായി ജനിക്കുകയും നരകിച്ച്  മരിക്കുകയും ചെയ്യുകയാണ് അവിടങ്ങളില്‍ ഇന്നും. ഇത്രയും ഭയാനകമായ അവസ്ഥക്ക് കാരണക്കാരായ അമേരിക്ക തന്നെയാണ് ഇപ്പോഴും  ജപ്പാന്റെ ഏറ്റവും ആത്മാർത്ഥ സുഹൃത് എന്നത് വിരോധാഭാസമായി തോന്നിയേക്കാം!!

~PK HAMZA

 (കടപ്പാട്: Encyclopaedia Britannica, Green earth, Thoughtco & Wikipedia.

Photos: Getty Images)